نتایج جست‌وجو برای “”

ASME مخفف عبارت “American Society of Mechanical Engineers” به معنای “انجمن مهندسین مکانیک آمریکا” است. این انجمن قراردادها و استانداردهای خاصی دارند. در این مقاله از تاریخچه این استانداردها شروع می‌کنیم و در ادامه به لیست آن‌ها می‌پردازیم.

تاریخچه استانداردهای ASME

بنیان‌گذاران ASME، “هنری آر. ورتینگتون”، “الکساندر لیمن هالی” و “جان ادسون سویت” هستند. هنگامی‌که آن‌ها همراه با دیگر صنعت‌گران برجسته و مبتکران فنی برای اولین بار در سال 1880 در شهر نیویورک گرد هم آمدند، موضوع اصلی بحث بر روی عصر صنعتی در حال ظهور متمرکز بود. بسیاری از کسانی بودند که احساس‌کردند فرصتی برای پاسخ‌گویی بهتر به نیازهای مهندسان و طراحان و مدیران ماشین‌فروشی‌ها با فراهم‌کردن تالار گفتگو و همکاری برای آنها وجود‌دارد.

بنیان‌گذاران توافق کردند که استانداردهای مهندسی، ایمنی، قابلیت اطمینان و کارایی عملیاتی را در طراحی ماشین و تولید مکانیکی تضمین کند. ساخت قطعات اسلحه، چرخ خیاطی، قفل، ماشین تحریر، دوچرخه و مانند آن‌ها که منجر به ساخت موتورهای بخار، ماشین ابزار و لوکوموتیو شد، روشن کرده‌بود که موفقیت تجاری در فروش تعداد زیادی از واحدهای تکراری و یکنواخت (ایمن و استانداردشده) است. از این رو، ASME اولین استاندارد خود را به نام “کد برای انجام آزمایشات دیگ‌های بخار” در سال 1884 صادر کرد. اندکی پس از آن در 1887، ASME “استاندارد قطر و ابعاد کلی لوله و انتهای رزوه‌ای آن” را صادر‌کرد و مفصل به آن پرداخت. هم‌چنین مسائل مربوط به تولید انبوه و استانداردسازی در مورد ساخت لوله!

تعریف رویدادها در استاندارد‌ها و گواهینامه AS‌ME

سایر رویدادهای تاریخی که به تعریف و شکل‌دادن به استانداردها و گواهینامه ASME کمک کرده‌اند را با هم مرور می‌کنیم.

1. انفجار دو دیگ بخار در کارخانه‌های کفش ماساچوست (براکتون 1905 و لین 1906) فرمان‌دار را برانگیخت تا در سخنرانی افتتاحیه خود درخواستی برای اقدام سریع جهت بهبود ایمنی عمومی مطرح‌کند. یکی از نتایج این دستور، ایجاد قانون جدید ماساچوست یعنی “قانونی در رابطه با عملکرد و بازرسی بویلرهای بخار” (1909) بود. این امر انگیزه ایالت دیگری به نام اوهایو را برای تهیه پیش‌نویس قوانین خود در سال 1911 برانگیخت. در همان زمان که هر دو ایالت در حال تدوین قوانین بودند، ASME به گونه ای به آینده نگاه می‌کرد که صنعت دیگ بخار و تکامل آینده آن را در کل صنعت تغییر دهد و استانداردسازی کند. از اقدامات ASME، اولین ویرایش کد دیگ بخار و مخزن تحت فشار (BPVC) در سال 1914 نوشته و طراحی و در سال 1915 منتشر شد.
2. پیشرفت در ساخت و تولید فولاد در اواخر قرن 19 و اوایل قرن 20 امکان طراحی و ساخت ساختمان‌های بلندتر را فراهم کرد. با ساختمان‌های بلندتر، استفاده از آسانسور به عنوان راهی سریع‌تر و راحت‌تر برای حرکت به طبقات بالا افزایش یافت. برای ترسیم طرح و استفاده از آسانسور ایمن و استاندارد، اولین ویرایش استاندارد ASME A17، “کد ایمنی استاندارد آمریکایی برای آسانسورها” در 1921 صادر‌شد. پس از انتشار این استاندارد، درخواست‌ها برای راهنمای بازرسی آسانسورها ارائه شد. کمیته A17 از شهرها، ایالت‌ها، بیمه و شرکت‌های تعمیر و نگهداری آسانسور و دولت فدرال نظرسنجی کرد. در نتیجه این نظرسنجی استاندارد ASME A17 با‌عنوان «راهنمای بازرسی آسانسورهای توصیه‌شده آمریکایی» را تهیه کرد. این استاندارد (ASME A17) را هم در سال 1937 همزمان با ویرایش سوم منتشر کرد.

جدول استانداردهای ابعاد فلنج‌ها

استاندارد ASME‌ BPVC

توانایی و تمایل به استفاده از انرژی هسته‌ای برای تولید برق در اوایل قرن بیستم آغاز شد. درواقع زمانی که مشخص شد عناصر رادیواکتیو مقادیر زیادی انرژی آزاد می‌کنند. تلاش‌های جدی برای بخش خصوصی تولید برق هسته‌ای تا زمان تصویب اصلاحیه‌های قانون انرژی اتمی در سال 1954 که امکان تجاری‌سازی سریع فناوری راکتورهای ایالات متحده را فراهم‌کرد، آغاز نشد. مهندسانی که اولین راکتورهای هسته‌ای تجاری را طراحی کردند، نیاز به مجموعه‌ای از قوانین طراحی و ساخت را برای تسهیل توسعه راکتورهای هسته‌ای ایمن و رقابتی از نظر اقتصادی تشخیص دادند.

شباهت‌های زیادی بین راکتورهای حرارتی-نوترونی و مخازن تحت فشار بخار سنتی وجود داشت. از این رو صنعت هسته‌ای روی بخش‌های ASME BPVC “قوانین ساخت بویلرهای قدرت” و بخش هشتم “قوانین ساخت مخازن تحت فشار بدون آتش” متمرکز‌شد. با این هدف که به استانداردسازی شیوه‌های آن‌ها کمک‌کند. در سال 1963، ASME اولین ویرایش ASME BPVC، بخش سوم “ظروف و یا لوله‌های هسته‌ای” را منتشر کرد.

در طول سالها، دامنه ASME BPVC در بخش سوم آن گسترش یافته‌است تا عملاً تمام اجزای ذخیره فشار و مایع درگیر در یک سایت انرژی هسته‌ای را پوشش‌دهد.

منبع مقاله: AS‌ME.Org